niedziela, 25 września 2016

Szacunek.

Pochylił się nisko, by złożyć hołd ciemności nadchodzącego wieczoru. Pochylił się nisko, by złożyć hołd dniu przebytemu, i słońcu które było dla niego łaskawe. Wiedział o tym dobrze. Że zarówno dzień, jak i noc dają życie, poprzez swą energię wszystkiemu. Choćby nawet było kruche i słabe.  Brał przykład, z świadomości otaczającej go przestrzeni.  Kwiaty rozchylają swe płatki szukając ciepła słońca. Tego, które maluje ich barwy , dając kolory się niekończące.  One swe miejsce znają. Kłaniając  się porankowi, a składając swe płatki mówią księżycowi dobranoc.  Nie wszystkich dotyczy ta reguła.  Jednym daje to uspokojenie, a w innych zbiera się furia. Powód prosty, że kłaniać się muszą.  Są postacie nocy, za dnia się ukrywający. Mimo to dziękujący dniu, za to że się skończył a, przy tym  oddał ich władaniu nocy. Nie muszą to wcale być ludzie źli, lub nie lubiący słońca. Tak zwyczajnie. Choć, nie dla wszystkich do pojęcia.  Jedni żywią się nocą.  Jedni żywią się dniem. Taka jest ich potrzeba. Nie należy im w tym przeszkadzać, bo i jedni i drudzy, dziękują składając hołd w kierunku nieba.  Każdy z nas potrzebuje swobody. Żadnych klatek, ogrodzeń, ciasnych przestrzeni, a nade wszystko wolności.  Jesteśmy tylko maleńką cząstką, nieogarniętej całości.  Jesteśmy drobinami, w cudowny sposób złożonymi właśnie w tą całość.  Jesteśmy ziarnami rzuconymi w ziemi łono, przynoszącymi plon życia, by ziemia mogła ocaleć.  Pochylajmy się nisko, choćby w myślach. Oddajmy hołd światłu i ciemności, bowiem wszystkie są dla nas. One są po to, by siebie równoważyły. Byśmy nie ulegali jednostajności.

21 komentarzy:

  1. .. szacunek - dla wielu ludzi zapomniane słowo, a może wogóle nieznane?
    .. a słowo - pokora? czy wiedzą co znaczy ?
    .. szacunek należy się wszystkiemu i wszystkim .. trzeba umieć docenić i dziękować za każdy dzień, każdą chwilę naszego Istnienia ..

    - pozdrawiam serdecznie i ciepło :)

    OdpowiedzUsuń
  2. wielu ludzi nie szanuje się. szacunek taka wartość która zaczyna być rzadzkościoą powoli. nie dość że nie szanują swoich najbliższych to jeszcze i samych siebie.

    ale kto go ma do siebie będzie go miał i do całego świata

    OdpowiedzUsuń
  3. Dziękować za ciepło Słońca i piękno nocy. Oddawać pokłon. Trudno takie zachowania wykrzesać z wielu ludzi. Duma a raczej zarozumialstwo staje im na przeszkodzie. Czasem takie odosobnienie pozwala zastanowić się nad własnym życiem i zajrzeć wgłąb siebie. w natłoku codziennych spraw ludzie zapominają o sobie. Jednak gdy na drodze stanie drugi człowiek to jemu mogą powiedzieć jak się czują, co ich ogranicza, co przeszkadza być szczęśliwym na co dzień. Warto się zatrzymać. By potem ruszyć z podniesioną głową do przodu

    OdpowiedzUsuń
  4. Czasem mam wrażenie, że szacunek jest jak wilk - grozi mu wyginięcie ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. doceniam mój drogi doceniam te piękno te barwy te słońce ten ciepły dzień i wiatr

    OdpowiedzUsuń
  6. oj ja jeszcze w tym tygodniu co będzie będę jeszcze lżejsza jak zapłacę za kurs po prostu tylko się cieszyć:)

    OdpowiedzUsuń
  7. Witaj Piotrze:) dziękuję za odwiedziny. Ładnie to napisałeś... Tak, Sprytka podąża nową kocią ścieżką. Wszak koty chodzą własnymi drogami... Wiem, muszę przeboleć jej stratę i otrząsnąć się ale to jeszcze nie ten moment. Straciłam przyjaciółkę, nie tylko zwierzątko, kota, pupila... Szacunek- trudno dziś o niego. Ten człowieka do człowieka. I ten człowieka do Matki Natury. Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  8. Rozumiem i wiem, że wiesz co czuję:) Dobrej nocy!

    OdpowiedzUsuń
  9. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  10. Szacunek, słowo na które trzeba zasłużyć. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  11. ja jestem Skowronek więc żywię się dniem :) i wiesz taka błąkająca się po nocy Sowa mogłaby dostać poduszką ;) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  12. Jak szanować innych ludzi , zwierzęta ,Ziemię w końcu, jeżeli tak często brak nam szacunku do samych siebie... nie szanujemy swojego zdrowia, swoich obietnic, za nic mamy złożone wcześniej deklaracje...myślę ,że pora się zatrzymać...i przyjrzeć się sobie z bezwzględną szczerością...zacząć się szanować...

    OdpowiedzUsuń
  13. witaj Piotrze
    ja jestem zodiakalnym lwem,moim opiekunem jest Slonce , z ktorego czerpie sile do zycia...wiem , ze jestem tylko malym platkiem na wietrze,dziekuje za kazdy sloneczny dzien...jak zawze pieknie to napisales , zamyslilam sie i usmiechnelam .Trzymaj ie cieplo w te pochmurne i wietrzne dni ulkalup

    OdpowiedzUsuń
  14. Na szacunek pracuje się całe życie. Paradoksem jest to, że szacunku najbardziej domagają się ci, którzy najmniej sobie na niego zasłużyli. Cóż... życie

    OdpowiedzUsuń
  15. a do jakiego ja kwiatu podobna hmmm... ja po prostu jestem ździebełko :)prawda?

    OdpowiedzUsuń
  16. ..puk, puk.. tak TU cichutko i spokojnie.. zagladam i zaglądam, ale nowej notki nie ma.. ;)

    - pozdrawiam najserdeczniej :)

    OdpowiedzUsuń
  17. A co tam u Ciebie ciekawego?
    Pozdrawiam.B.

    OdpowiedzUsuń