Co przyniesie czas?

Nikt nigdy, nie widział niewidzialnego człowieka. Dlaczego? Przecież spotykamy ich, prawie na każdym kroku, są wśród nas.  Mogę być nim ja, możesz być nim ty. Nie, to nie duchy. Nie, to nie zjawy.  To realni ludzie, tyle że niedostrzegalni, poprzez tych którzy uważają się za wyjątkowych, jedynych.  Szukamy prawdy w tym, w czym istniejemy. Szukamy prawdy na dręczące nas, codzienne pytania. Zastanawiasz się, w czym jesteś gorszy od drugiego?  Przy tym, nie zadajesz sobie pytania, ile sam masz zalet?   Spotyka się dwoje ludzi, zupełnie nic o sobie nie wiedzących. Stają na swej drodze, nieświadomi tego, że tyle mają ze sobą wspólnego i że, tyle może ich łączyć.  Spojrzenie w oczy, uśmiech, dotyk dłoni i nagłe niespodziewane uczucie czegoś, czego nawet wiatr nie dogoni. Wiatr je zapęta, wiatr je rozdmucha, wiatr je rozwiąże, zwiąże, a być może stworzy coś co jest nam znane, jako zawierucha.  Spotyka się dwoje niewidzialnych ludzi. Każde z nich chce być kochane, brakuje im miłości, tego co na co dzień, każdemu powinno być dane. Spotykają na swej drodze miłostki, zauroczenia, tylko nie to, od czego cały ich świat się zmienia.  Świat fascynacji, świat wspólnych poranków otwierających oczy, świat wspólnych wieczorów je zamykających, świat dni spędzonych razem w upojnej miłości rozkoszy.  Banalne, lecz czy niedościgłe, czy też nie do spełnienia, czy nie może nam być pisane, w końcu świat się zmienia. Wcześniej, czy później spotykasz, lub spotkasz swoja drugą połowę. Jeśli chciałeś odpowiedzi, o to masz odpowiedź. Wtedy też zrozumiesz, że nie jesteście niewidzialni, być może ulotni, być może, banalni, ale jedno jest pewne, poczujcie to wszyscy, jesteśmy nadzwyczajni. Ci wyjątkowi, za których się uważali, nagle przy was zbledną i poczują że to właśnie oni są przegrani. Czekaj na swą chwilę, lecz jej nie przegap, bo już teraz wiesz na pewno, że świat się zmienia.