Poszukiwanie.

Stanął na skraju, krystalicznie czystego źródła. Miejsca o którym tylko śnił, które wydaje się tylko bajką i które znika wraz, ze świtu przebudzeniem.  Poznał już wiele snów, poznał ich odzwierciedlenia w swej rzeczywistości. Były to źródła, tęsknoty, zdrady, szczęścia i nawet miłości. Lecz każde z nich, pod swą przezroczystością, skrywało mętną toń, choć nęciło swym urokiem.  Wielokroć zadawał sobie pytanie, kiedy, jak długo, dlaczego nie teraz? Zamiast odpowiedzi, ich miejsce zajmowała pustka. Uczucia mogące zniewolić duszę, jak również umysł.  Teraz po kolejnym przebudzeniu zapragnął, by senne miraże stały się rzeczywistością. Choć zawsze tego pragnął, nie miał nigdy śmiałości, by dać sobie samemu, na to przyzwolenie.  Przyszedł jednak czas, by odnaleźć to źródło, mimo wszelakich przeszkód. Miejsce, wyśnione, wymarzone i stające się ziszczeniem pragnień.  Jeśli odnajdzie to źródło, a w to wierzy, przyjdzie jego czas spełnienia. Nie będzie już wokół pustkowia, nie będzie już jałowego bezmiaru codzienności, nie będzie już niespełnień.  Jeśli odnajdzie to źródło. Będzie ono, wokół palety barw najprzeróżniejszych skryte, o których dotąd nawet nie miał pojęcia, będąc samemu zwyczajną szarością, wśród jemu podobnych. Będzie ono, upojnością zapachów otoczone. Będzie ono, miłością wypełnione pucharami z których, jej pragnienia będzie można spijać w każdej chwili, by czerpać je bezustannie, zaznając wreszcie jej pełni.  Gdy stanie u tego źródła, zanurzy w nim swe dłonie. Gdy stanie u tego źródła, obmyje swą twarz. Gdy stanie u tego źródła, zanurzy się w nim cały.  Wtedy, stanie się nowym człowiekiem. To będzie właśnie spełnienie.