Inny punkt widzenia.

Nie depczcie naszych marzeń. Nie depczcie po nadziei.  To dla nas jest tak ważne.  Przecież do ich spełnienia, choć czasami wydają się być tak daleko. Okazuje się, że to tylko odrobinka, czyli jeden maleńki kroczek nas dzieli. Odsuńcie się od nas, ludzie źli, zawistni bez pragnień i marzeń.  Nie odmierzajcie nam czasu, nie odmierzajcie drogi.  Przyjdzie czas na ich spełnienie, mimo chwil trudnych, chwil zwątpienia.  Lecz kolorowych kwiatów się nie niszczy, bo to tak jakby odejść w krainę cienia.  Czasami są one pisane, choćby patykiem na wodzie, choćby tylko wyobraźnią. Mimo to, oczekujemy ich urzeczywistnienia. Gdyby to nawet miało być, pomiędzy snem a jaźnią.  One są nasze i nikomu nic do tego.  Więc odejdź od nas człowieku, bez marzeń. Odejdź od nas człowieku bez uczucia. Skoro nie potrafisz ich dotknąć, choćby skrawkiem duszy, staniesz się samemu sobie obcym, który nie potrafił i nie potrafi w drogę ku nim wyruszać.   Ja też człowieku obcy, jak i ty się potykam, wpadam w pułapki uczuć, a wiele z nich mi umyka. A, mimo to otwieram drzwi do serca, bo choćbym miał wnet zamknąć je z hukiem. To również nie powód, by całkiem zwątpić i uciec.  Chcesz zmieniać nasze życie, na siłę bez litości. Człowieku obcy, któremu współczujemy, bo nie zaznałeś nigdy, smaku namiętności.  Nie próbuj tego ty, ani też inni niech nie próbują. Bowiem my sami wiemy a, zwłaszcza nasze serca wiedzą co czują.  Cóż wam ludzie zagubieni powiedzieć, cóż wam napisać? Oddajcie się im wreszcie, choć spróbujcie. Bo mogą się okazać, waszą nową drogą życia.