Naturalność nieprzewidywalna.

Świat kryje przed nami, wiele tajemnic.  Wiele odpowiedzi na nie, nie możemy odnaleźć. Lecz, może  znajdują się w jednym miejscu.  Unieś głowę i spójrz w górę, a możliwe również, że znajdziesz odpowiedź gdzie szukać.  Jedyne miejsce, które skupia w sobie wszystko. Tam znajdziesz. Miłość, nadzieję, wiarę, przyjaźń, przeznaczenie i nieopisane, nawet nieznane nam dotąd istoty uczuć.   Niestety.  Znajdziesz tam również ich odwrotności.  Zdradę zamiast miłości, utratę wiary zamiast jej utrwalenia, podupadłą nadzieję, i zawiedzioną przyjaźń.  Tam też mieszkają smutki i radości.  Zazwyczaj nie zwracasz na nie swej uwagi, bo po cóż. One jednak przemijają każdą chwilą, niosąc nam coś nowego. Nigdy nie wiesz, co przyniosą.  Niekiedy jesteś w nie zapatrzony, hipnotyzują ciebie swą mocą.  Wtedy, jesteś bezradny jak zagubiony, porzucony szczeniak, i szukasz  litości duszy, która dałaby tobie poczucie bezpieczeństwa.  Czasami chcesz wszystko zmienić, odmienić, zacząć od nowa.  W chwili w której to piszę, za chwile zaczną poddawać mnie swym pytaniom.  Już słychać grzmoty, coś zaczyna ukrywać słońce, a strach wraz z pięknem pokazują błyszczące błyskawice.  To jest właśnie istota istnienia.  Nie okiełznanie, nie przewidywalność, nie zwyczajność.  Za to wszystko naturalność.  Chyba to wszystko, możesz właśnie tam znaleźć, unosząc głowę i spoglądając w górę. 

Jeśli tylko chcesz.

Po drugiej stronie, też istniejemy. Może nie tacy sami, nie tak skonstruowani, nie tak realni. Lecz nadal to my, każdy inny, nieodkryty, indywidualny.  Może to być sen, w którym spełniają się marzenia. Może niedostępna druga strona księżyca.  Być może doświadczamy tego, z czym tu na ziemi mamy do ukrycia.  Jeszcze nie wiemy, czy to będzie radość, czy smutek.  Lecz czym, było by życie bez poznawania.  Zagubilibyśmy się w nim. Stracilibyśmy sens życia, gdybyśmy wszystko wiedzieli, i nic nie byłoby przed nami do ukrycia.  Cóż by nam pozostało, pustka, wegetacja. Brak  sensu istnienia.  Nie tego chcemy, chyba nie tego nam trzeba.  Spotkanie dwojga, Adam i Ewa.  Czy lepiej znać prawdę, czy lepiej nie znać odpowiedzi? Co dla nas lepsze?  Wrażliwość, miłość, wszelkie inne uczucia, zajmują miejsce w naszych sercach, których domem jest dusza. To wszystko, z czego jesteśmy zbudowani. Lecz przecież są inne światy i stany świadomości, lecz choć to napiszę jest banalne, jesteśmy tam tylko gośćmi.  Cóż nam przeszkadza, co staje na drodze. Zakazy, przesądy, opinie, a może brak odwagi, by znaleźć się na nowej nieodkrytej dotąd drodze.  Po drugiej stronie słońca też istniejemy, choć gorejącej, możemy również znaleźć się w krainie cieni.  To nie znaczy wcale, że nie możemy tam odnaleźć siebie i coś zmienić.  Całe swe życie krążymy po orbicie wszechświata, czujemy jego siłę, moc, potęgę. Ale czy jesteśmy wobec niego bezsilni. Nie. Powinniśmy tworzyć, nowe światy.